Op 10 januari 1945 krijgt Reuver het bevel te evacueren. Op 11 en 12 februari van dat jaar trekken de inwoners naar Kaldenkirchen.
Dit maakt een einde aan het maandenlange kelderleven. Sjra Vintcent uit Reuver:
Dat was het startsein voor nog intensere beschietingen. De Reuvernaren komen hun kelders bijna niet meer uit. Sommigen schuilen zelfs in de ovens van de Greswarenfabriek. Jo Paquay leeft ook met zijn gezin in een kelder. Zijn ouders runde een bioscoop:
Bij zulke intense beschietingen van een dorp vallen er ook slachtoffers. Sjra Vintcent:
In Reuver zelf is er nauwelijks eten meer te krijgen, gelukkig redden veel mensen het prima doordat de boeren in de omgeving genoeg te eten hebben. Jo Paquay daarover:
