Het bekende Amerikaanse oorlogskerkhof in Margraten telt ruim 8000 kruisen. De Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn in de gemeente Venray is vier keer zo groot, met meer dan 31.000 doden. Zelfs in Limburg is 'Ysselsteyn' nauwelijks bekend.
In het gastenboek staat te lezen: ‘Duitse soldaten, niemand huilt om u! Niemand!’.
In de L1-documentaire 'Het zijn maar Duitsers' vraagt de Limburgse regisseur Bart Hölscher zich af of dit waar is. Wie legt al die verse bloemen bij de graven?
Hölscher sprak met buurtbewoners, de beheerder van het kerkhof, nabestaanden, een oud-SS’er en met een antifascist. Die laatste is keihard in zijn oordeel: “Hier liggen allemaal nazi’s. Wat mij betreft worden ze allemaal een paar kilometer verderop, aan de andere kant van de grens, gedumpt.”
De hoogbejaarde oud-SS’er Karl-Heinz Henschel, nog een jongen tijdens de oorlog, wil het graf van zijn voormalige maten bezoeken, maar durft niet omdat hij bang is voor zijn emoties.
