Op 12 december 1944 zijn er duizenden Limburgers aan het werk in Duitsland.
Velen worden gedwongen met chantage of zijn opgepakt in grote razzia's. Velen van hen worden aan het werk gezet in wapenfabrieken, maar echt gevangen zijn ze ook niet:
Ook in vergelijking met andere dwangarbeiders hebben Nederlanders geluk. De Duitsers zien ze als mede-germanen, daardoor krijgen ze een voorkeursbehandeling:
Maar de werkgevers komen er al snel achter dat de Nederlanders echter niet zo graag komen werken als dat hen in eerste instantie verteld is:
Gerard Hendriks was een van de duizenden Limburgers die naar Duitsland gestuurd is om te werken. Hij maakt een afschuwelijke tijd mee:
