Op 24 oktober 1944 komen de Kerkradenaren eindelijk weer thuis.
Een kleine maand geleden zijn ze geëvacueerd door de Duitsers, maar erg leuk was de terugkomst thuis niet, weet Wiel Ritten, een van de 30.000 inwoners, nog:
Gelukkig kwam het leven enigszins snel weer op gang. Dat was alleen mogelijk omdat de voedseldistributie ook snel begon te lopen in Kerkrade:
Kerkrade is natuurlijk een grensstad met veel contacten over de grens. Maar dat is natuurlijk niet meer hetzelfde na de bezetting. Wiel Buck woonde met zijn ouders in een café in de Nieuwstraat, een straat die op de grens ligt. Een kant is Nederlands en de andere is Duits:
